Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 2025-2029 yıllarını kapsayan 4. Yargı Reformu Strateji Belgesi’ni açıkladı. Bu belge, 5 ana amaç, 45 özgül hedef ve 264 çeşitli faaliyetten oluşmaktadır ve yasal düzenlemeleri gündeme getirecektir. Bu kapsamda, Türkiye’nin yargı sisteminde köklü değişiklikler yapmayı amaçlayan bir yol haritası çizilmektedir.
Adalet Bakanlığı ile birlikte, bu reformları gerçekleştirmek üzere AK Parti milletvekilleri ve Grup Başkanı Abdullah Güler’in önderliğinde bir araya gelerek belgenin ilk kanun teklifi için hazırlıklar yapılmaya başlanmıştır. Bu ilk adım, 4. Yargı Reformu Strateji Belgesi’nin ilk uygulamasını temsil edecek olan 1. Yargı Paketi olarak adlandırılacaktır.
1. Yargı Paketi içerisinde, cezasızlık algısının ortadan kaldırılmasına yönelik düzenlemeler yer alacaktır. Özellikle, 2 yıl veya daha kısa süreli hapis cezası gerektiren suçlarda, ilgili kişilerin belirli bir süre cezaevinde tutulması veya zorunlu kamu hizmetinde çalıştırılması öngörülmektedir. Bu düzenleme, ceza adalet sisteminin daha etkin hale getirilmesi amacıyla hayata geçirilecektir.
Yargı reformu çalışmaları tamamlandığında, ilk yargı paketi Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) Başkanlığı’na sunulacaktır. Ardından, Adalet Komisyonu’ndaki müzakerelerin sona ermesiyle birlikte, 1. Yargı Paketi TBMM Genel Kurulu’nun gündemine alınacaktır. Bu süreç, Türkiye’deki yargı sisteminin iyileştirilmesi adına büyük bir adım olarak değerlendirilmektedir.
Belgede belirtilen diğer hedefler ve faaliyetlerle ilgili düzenlemeler ise ilerleyen dönemde hazırlanacak olan yeni yargı paketleri aracılığıyla yasalaştırılacaktır. Bu kapsamda, yargının daha hızlı ve adil bir şekilde işlemesi için çeşitli stratejiler ve reform girişimleri hayata geçirilecektir.
Sonuç olarak, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın liderliğinde yürütülen 4. Yargı Reformu Strateji Belgesi, Türkiye’nin yargı sistemine entegre edilecek olan kapsamlı bir değişim programını içermekte ve bu sayede adaletin sağlanması konusunda önemli bir adım teşkil etmektedir. Gelişmeler, yargının işleyişi açısından Türkiye’de yeni bir dönemin başlangıcı olma potansiyeli taşımaktadır.
