Yazar Babacan, 2028 yılında gerçekleştirilecek seçimlerin, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın aday olamayacağı anlamına geldiğini belirtiyor. Bu durum, Anayasa’nın değiştirilmesiyle ilgili bir umudun bulunmaması nedeniyle kaçınılmaz bir son olarak değerlendirilmektedir. İktidar partisinin, muhalefetin reddedemeyeceği bir erken seçim tarihi belirlemesi, muhalefetin seçimden kaçan parti olarak lanse edilmemesi adına önemli bir hesaplama olduğunu ifade etmektedir. Babacan, bu stratejinin ardında iktidar partisinin haklı bir durumu olduğunu da kabul ediyor.
Ayrıca, iktidar ile muhalefet arasında “en avantajlı zamanda erken seçime gitme” planlarının yapıldığına dikkat çekilmektedir. Bu bağlamda, AK Parti’nin bir süredir kapalı kapılar arkasında sürdürdüğü stratejilerin, CHP Grup Başkanı Özgür Özel tarafından ifşa edildiği belirtildi. Bu durum, parti içerisinde bir alarm yaratmış gözüküyor çünkü AK Parti kurmayları, Türkiye’nin ekonomik durumu ve Suriye’deki gelişmelere doğrudan bağlı olarak ‘erken seçim’ stratejisi yerine ‘erkene alınmış seçim’ planlaması yapmaktaydılar.
Babacan’ın yazısında, iktidar partisinin 2028 yılına kadar beklemeyi planladığı; bunun sonucunda ekonomik durumun düzelmesini sağlayacak ve Erdoğan’ın yeniden aday olmasına imkân yaratacak hamlelerin yapılacağı ifade edilmektedir. Bu plan dâhilinde, genel seçimlerin bir kaç ay önce Meclis’ten alınacak bir seçim kararı ile gerçekleştirileceği öngörülüyor. Böylece, iktidar partisi seçime advantage ile girmeyi umuyor.
Ancak Özel’in açıklamaları ve Babacan’ın analizleri, bu planın zayıf yanlarını ortaya koymuş gibi görünüyor. Şu an, en avantajlı ikinci tarihin 2027’nin sonbaharı olduğu iddia ediliyor ve bu tarih AK Parti kulislerinde yoğun olarak konuşulmakta. Bunun yanı sıra Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın 2024 yılında Suriye’deki durumu kendi lehine çevirebilmesi için ihtiyaç duyduğu stratejileri geliştirmesi gerektiği de ifade edilirken, ekonomik verilerin iktidarı nasıl etkileyeceği hususu dikkat çekiyor.
Sonuç olarak, Babacan’ın yazısı, Türkiye’nin siyasi atmosferinin ve seçim stratejilerinin belirsizliğini gözler önüne seriyor. İktidar partisi ve muhalefet arasında sürekli değişkenlik gösteren bir durum mevcut ve bu durum ilerleyen günlerdeki siyasi tartışmaların ve stratejik kararların temelini oluşturuyor. Seçim tarihleri, adaylar ve özellikle Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın geleceği üzerine yapılan planlar, Türkiye’nin siyasi geleceğinin belirlenmesinde kritik bir rol üstleniyor. Diğer yandan, toplumsal dinamiklerin ve ekonomik koşulların da bu süreçteki etkenler arasında yer aldığını unutmamak gerekiyor.
