Bir partinin başkan adayının %1 oy oranına sahip olduğu ve bu durumun belirsizliğinin, onlarla ilgilenenlerin bakış açısıyla anlam kazanmadığı, aslında eleştiriyi gündeme getiriyor. Genç neslin, belki de Saadet Partisi için fazla bir önemi olmayabilir. Ancak 1974 yılında, öğretim yılının ortasında koalisyon ortağı olan ve İmam Hatip ortaokullarını açan Nurettin Erbakan’ın izinden gidenlerin anlamı oldukça büyüktür. O günlerde İmam Hatip ortaokulu birinci sınıf öğrencisi olan Ali İhsan Karahasanoğlu için, “Erbakan hocamızın izindeyiz” diyen herkes kıymetlidir. Bu bağlamda, %1 oy oranı da olsa, bu yapının temsil ettiği değerlere ve varoluş amacına yönelik uyarılar yapmak, bir sorumluluk haline gelmiştir.
Halihazırda Saadet Partisi Genel Başkanı Temel Karamollaoğlu, Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’na olan desteğiyle eleştirilerin odağı haline gelmiştir. Karamollaoğlu, koltuğunu bırakmaya hazırlanırken, yerine Mahmut Arıkan’ı uygun görmüştür. Burada dikkat çeken bir durum var; Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın seçimle başkanlık koltuğuna oturduğu bir ortamda, Karamollaoğlu’nun kendi partisinde yeterli oyu alamadığı Arıkan’ı lider olarak ataması dikkat çekicidir. Bu bakış açısıyla, Karamollaoğlu’nun kongreyi ertelemesi, kendisini dikta liderliğine benzer bir konuma yerleştirmektedir. Oysa kararın, parti delegelerine ait olması gerekirdi.
Genel başkanlık makamının kim olduğu, aslında çok da önemli bir konu değildir. Ancak Karamollaoğlu’nun CHP’ye olan bağımlılığı, takipçilerinin hâlâ bu yapıya yönelik gidişatına dair soru işaretlerine neden oluyor. Mahmut Arıkan’ın, dindarlara yönelik her zaman sert ifadeler kullanan Cumhuriyet gazetesine ziyareti, ilkeler açısından ciddi bir tartışma yaratmıştır. İlkelerden vazgeçmeden herkesle diyalog kurulabileceği ifade edilse de, bu tür ziyaretlerin riyakarlık boyutuna nasıl ulaşabileceği ve eleştiri almaya açık bir hale gelip gelmeyeceği, ayrı bir konudur.
Arıkan’ın “dik durarak bu ilkeleri muhafaza ediyorsunuz” ifadesi, birçok kişi tarafından eleştirilmiştir. Cumhuriyet gazetesi, sürekli olarak din ve dindar insanlara karşı sert iddialarla doludur. Saadet Partisi üyeleri, bu tür bir ziyareti anlamakta zorlanırken, Arıkan’a bu tavrının nedenini sorduğunda, cevapsız kalınmaktadır. Kendisinden önceki nesil liderlerin, bu gazete tarafından nasıl hedef alındığı ise ayrı bir mesele olarak duruyor.
Bunların yanı sıra, Saadet Partisi Genel Başkan Adayı Mahmut Arıkan’ın, Cumhuriyet gazetesindeki söylemleri, dindar kesimin tepkisini çekmiştir. Nitekim, CHP Genel Başkan Yardımcısı Yankı Bağcıoğlu’nun yaptığı açıklamalara kadar giden bir eleştiri silsilesi, Saadet Partisi’nin duruşunun sorgulanmasına yol açmıştır. “Sizin bu haberiniz yanlış oldu” demek yerine, kendilerini aklayacak sözlerin ortaya konmaması, partinin değerlerinin sorgulanmasına zemin hazırlamaktadır. Bu bağlamda, din ve toplum üzerindeki argümanların nasıl şekillendiği ve bu yapı tarafından nasıl yönetildiği önemli bir husustur.
Sonuç itibarıyla, Mahmut Arıkan’ın, Cumhuriyet gazetesine yönelik olumlu yaklaşımının, kendine ve mensup olduğu partiye zarar verebileceği oldukça açıktır. Dindarlara yönelik yüksek sesle eleştiriler yapan bir yapının yetkilileriyle işbirliği yapmak, ilkesizlik algısını güçlendirecektir. Saadet Partisi’nin varoluş amacını sorgulayan bu tür girişimler, siyaset arenalarında daha fazla tartışma gündemi oluşturacaktır. Türkiye’deki dindar kesim için, bu tür durumların yeniden düşünülmesi ve itibar zedelenmesine karşı ciddi bir meydan ok
